มิตรแท้ หรือที่ใคร ๆ เรียกว่า เพื่อนตาย
ในสังคมปัจจุบัน คำว่าเพื่อนตาย เริ่มที่จะหายากหรือมีจำนวนลดน้อยลง แต่สิ่งหนึ่งที่อาสาสมัครอิสรชนลงพื้นที่และพบเห็นมันยังคงมีอยู่ในกลุ่มคนยากไร้ที่สังคมมองข้าม อยากจะยกตัวอย่างกรณีหนึ่งที่สะท้อนให้เห็นในหลาย ๆ ครั้ง เพราะ ทุกเดือนต้องมีคนสนามหลวงตายอย่างน้อยเดือนละครั้ง โดยเฉลี่ยที่ผ่านมา เพราะเขาเหล่านี้ไม่สามารถเข้าถึงรัฐสวัสดิการในเรื่องสุขภาพ อยู่ไปวัน ๆ แต่ก็ห่วงในสุขภาพของตนเองเท่าที่กำลังทำได้ เช่นเวลาที่เจ็บป่วยมาก็หาซื้อยาตามร้านขายยากินถ้าวันนั้นมีรายได้ เพราะฉะนั้นการลงพื้นที่ของอิสรชน เล็งเห็นว่าเรื่องยาเป็นเรื่องที่จำเป็นสำหรับในพื้นที่เป็นอย่างมาก
อิสรชน ดูแลเพื่อนที่สนามหลวง (คนเร่ร่อน ไร้บ้าน หรือ ผู้ใช้ชีวิตในพื้นที่สาธารณะ) ตั้งแต่เกิดจนตาย สิ่งที่สะท้อนใจมากสุด คือคนสนามหลวง บางส่วนตายแล้วไม่ได้ตาย คือ ไม่มีเอกสารยืนยัน รู้แต่ชื่อที่เรียกกัน ไม่สามารถแจ้งตายได้ สุดท้ายกลายเป็นนายที่ไม่ทราบชื่อ ไม่ระบุสัญชาติไปฝังที่ชลบุรี หรือบางคนที่มีหลักฐานก็สามารถตามญาติได้ บางทีญาติก็ไม่เอาแถมยังถามกลับมาว่า คนที่ตายทำงานได้เก็บเงินไว้ที่ไหนบ้างหรือเปล่า (ฟังแล้วก็สะท้อนใจ) หรือบางคนอย่างดีหน่อยก็มาเอาศพไปทำหรือเอากระดูกไปฝัง (ในกรณีที่ญาติตามหากันอยู่)
ในที่นี้จะยกกรณีที่ญาติไม่เอาศพ คนสนามหลวงรวบรวมเงินบางส่วน ร่วมกับอิสรชนเพื่อไปนำศพคนตาย (นามสมมติ นาย ก) ออกจากโรงพยาบาล ซึ่งตั้งแต่เช้าในวันที่ไปเอาศพ อิสรชนกับเพื่อนผู้ตาย(คนไร้บ้านที่นอนด้วยกัน ในกลุ่มเดียวกันกับผู้ตาย) มานั่งรอแต่เช้าเพื่อนำศพออกไปทำพิธี โดยมีญาติผู้ตายมาด้วย 2 คน เพื่อยืนยันเอกสาร เพราะก่อนหน้านี้ที่นาย ก เสียชีวิตในวันแรก อิสรชนทราบข่าวจากพื้นที่ก็ทำหนังสือประสานงานไปหาญาติตามที่อยู่ที่นาย ก ให้ไว้ก่อนตาย เมื่อญาติมาดำเนินเรื่อง แต่ไม่เอาศพ ให้เอาออกจากโรงพยาบาลและเผาเลย แต่ไม่มีเงินทำศพให้หรอกนะ มาดำเนินเรื่องให้เท่านั้น และคำถามที่ตามมา คือผู้ตายมีเงินเก็บหรือไม่ เมื่อช่วงบ่ายทำเรื่องเอาศพออกได้ คนสนามหลวงอีกคนที่ชื่อ ลุงแดง (ซึ่งตอนนี้ก็เสียชีวิตไปแล้วเช่น กัน) ที่รอฟังข่าวที่สนามหลวง ก็เป็นคนไปประสานงานที่วัด เพื่อทำพิธีสวดและเผาเลย โดยค่าเผาศพและค่าใช้จ่าย ในการเคลื่อนย้ายศพออกจากโรงพยาบาล ทั้งหมดนั้นอยู่ที่ประมาณ 5,000 บาท ซึ่งอิสรชนก็นำเงินบริจาคจากผู้ที่สนับสนุนงานของอิสรชนมาโดยตลอดมารวมกับคนสนามหลวงที่มาเรี่ยไรกันในพื้นที่ คนละเล็กละน้อย มารวมกันเพื่อส่งเพื่อนในวาระสุดท้ายให้ถึงสวรรค์ ภาพที่เห็นคือ คนสนามหลวงกลุ่มหนึ่ง ทั้งนั่งรถเข็น เดินไม่ค่อยได้ ค่อย ๆ เดินเข้าวัดมากันเพื่อรอทำพิธีการส่งเพื่อนในครั้งสุดท้าย และเมื่อเผาเสร็จญาติผู้ตายก็กลับ โดยให้คนสนามหลวงจัดการเรื่องกระดูกเอง ญาติไม่เอากระดูกกลับบ้าน ในเช้าวันต่อมาคนสนามหลวงสามสี่คน รวบรวมเงินกันคนละนิดหน่อย ไปเอากระดูกเพื่อนไปลอยที่แม่น้ำเจ้าพระยา และหลังจากนั้น เดือนกว่า ๆ ญาติผู้ตายตามมาเอาเงินที่่ผู้ตายได้ฝากไว้ตอนทำงานให้หน่วยงานภาครัฐ เป็นสิ่งที่น่ารันทดใจที่ว่า สุดท้ายเพื่อนตาย ก็เป็นพวกเขาเองที่สังคม มองไม่เห็นค่าของเขา แต่เขาก็ต้องอยู่ได้ด้วยคนในหัวอกเดียวกัน ไม่ทอดทิ้งกัน ส่งกันจนวินาทีสุดท้าย ช่วยเหลือกันจนเหลือแต่ขี้เถ้า นี่และมิตรแท้ของคนสนามหลวง ที่สังคมพยายามยัดเหยียดให้เขาเป็นสิ่งสกปรก แต่เราว่าน้ำใจเขาสะอาดมากทีเดียว เพียงแค่คุณมองเขาเท่ากับคุณ ร่วมเป็นส่วนหนึ่งกับเราที่เข้ามาเรียนรู้สังคมอีกมุมที่เรามองข้าม ติดต่อได้ที่ 086-687-0902 หรือสามารถโอนเงินเข้าบัญชีของสมาคมสร้างสรรค์กิจกรรมอิสรชนได้ที่ ธนาคารกรุงไทย สาขา เซ็นทรัล ปิ่นเกล้า เลขที่บัญชี 031-0-03432-9
อิสรชน ดูแลเพื่อนที่สนามหลวง (คนเร่ร่อน ไร้บ้าน หรือ ผู้ใช้ชีวิตในพื้นที่สาธารณ
ในที่นี้จะยกกรณีที่ญาติไม่
http://www.facebook.com/profile.php?ref=profile&id=1371691203#!/notes/jasmin-jaja/mitrthae-hrx-thi-khir-reiyk-a-phexn-tay/488977295577
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น